“عرفه”

عرفه، بیابان آرزوهای ماست
سرسبز شدن بیابان آرزوهایت با باران معرفت را از خدا خواستارم

.
.
.
بشنو که از گلدسته ها بانگ “الله اکبر” می آید :
آری ، خدا بزرگ تر است از غم ها و اندوه ها و ناامیدی ها و تنهایی های ما !
.
.
.
روز عرفه، روز نیایش و خاکساری
روز آغاز فصلی نو از کتاب بندگی،
بر شما مؤمن پرهیزکار مبارک باد
.
.
.
عرفه روزی به زیبایی شب قدر است و دریایی به وسعت بخشش الهی …
اگر دل به این دریا زدی ما را هم یاد کن !
.
.
.
چه خوب شد عرفه دلبرم صدایــم کرد
خدا به خاطر ارباب این عطایـــم کرد
چه منتی که در این روز معرفت،اربـاب
به خوان نعمت العفو خود گدایــم کرد . . .
.
.
.
خداوندا!
در روز عرفه دوستی ات را از محبوب ترین چیزها در قلب من قرار ده
.

…

.
.
وقت تکبیر و دعا و صلوات است امروز
مهدی صاحب زمان در عرفات است امروز
کاش این عرفات آخر هجران باشد
صبح فردا فرج مهدی زهرا باشد
.
.
.
خداوندا ؛ به قربان خداییت
درسته کار و فرمان خدایییت
ولیکن درک حکمت کار من نیست
ببخشایم به عرفان خداییت
.
.
.
روز عرفه، روز عرفان، روز شناخت و روز عید عارفان گرامی باد . . .
.
.
.
پروردگارا!
هر دلی که از عرفه بویی برده باشد، صدای چینش خشت های تکامل را در روح خویش می شنود.
در عرفه دعای تکامل ما را پذیرا باش . . .
.
.
.
خدایا مرا از خودم رها کن …
هیچکس به اندازه خودم مرا آزار نداد !
.
.
.
روز عرفه، بر عارفان حق، آنان که از خیمه وجود خویش بیرون می آیند
و با آتش شوق و اشتیاق وصال، به دعا و نیایش متوسل می شوند، خجسته باد . . .
.
.
.
عرفه، از آنجا جان می گیرد که «من عرفه نفسه، عرف ربّه»
پس به خود بنگر تا خدا را در تک تک یاخته هایت حس کنی . . .
.
.
.
عرفه، روزی به زیبایی شب قدر است و دریایی به وسعت بخشش الهی.
اگر دل به این دریا زدی ما را هم یاد کن . . .
.
.
.
دوست دارم که به درگاه خدا گریه کنم
دست بردارم وباحال دعا گریه کنم
در شب قدر نکردم عمل مقبولی
حال بنشینم وبرجرم وخطا گریه کنم
عرفه آمدومحزون وخجالت زده ام
دوست دارم که به مانند گدا گریه کنم . . .
.
.
.
در روز عرفه که سجاده ای به وسعت هستی گسترده است
پیمان ببندیم به خدا تا اندازه ای امیدوار باشیم
که جرأت گناه کردن پیدا نکنیم و از او تا اندازه ای
بترسیم که از رحمت او ناامید نشویم.
.
.
.
پروردگارا! آن کس که به سوی مخلوقی حرکت کند، خود را به امید بخشش آماده می کند.
پس امروز من به امید عفو و دوستی تو آماده شده ام و از درگاهت،
رحمت و کرامت درخواست می کنم. این عرفه را روز عفو و تقرب ما قرار ده . . .
.
.
.
امروز روز رحمت وعرفان ونور است
امروز روز بخشش و فیض حضور است
امروز روز اشک وآه وراز باشد
امروز درهای محبت باز باشد . . .
.
.
.
بار الها، در این روز عرفه، بر محمد و آل او درود فرست و امید مرا
ناامید مگردان، ای خدا، ای آن که حاجت حاجت مندان بر تو پنهان نیست
و ای آن که هرچه ببخشی از خزانه تو کم نمی شود . . .
.
.
.
خدایا تو می دانی ما را چه می شود و ما خود نمی دانیم که ما را چه می شود !
پس تو نجاتمان بده ، ای آنکه بی آنکه بگویم شنیده ای …
.
.
.
لب ها ترنم با طراوت دعا به خود گرفته و چشم ها امان خود را از بارش توبه،
از دست داده اند. پروردگارا عرفات توبه ما را پذیرا باش . . .
.
.
.
دل، بی قرار روح عرفات؛ یعنی حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام ، است
و این صحرای عرفات است که با کلمات روح بخش دعای امام حسین علیه
السلام و اشک عاشقان او بر دامن خود اجابت را نقش می کند . . .
.
.
.
خداوندا در این روز عرفه ، از درگاه خویش ما را مران
ای خدای مهربان بر من روزی حلال را وسعت بخش و جسم و دینم را سلامت بدار
و خوف و وحشتم را به آرامش و انس مبدل کن و از آتش جهنم رهایم ساز . . .
.
.
.
عرفه، راه فراگیری تعلیم و تربیت و درخواست بهترین های معنوی را
با دعا و نیایش بر ما ارزانی داشته است، بیا عرفه را با جان و دل بیاموزیم . . .
.
.
.
خوشا آن بنده با عهد و پیوند / که دارد بازگشتی با خداوند
به کام خویش اگر چندی رود راه / چو باز آید نیاز آرد به درگاه . . .
روز عرفه مبارک
.
.
.
سلام بر عرفه که جانمان را به رایحه و خنکای نسیم نوازش می دهد . . .
.
.
.
آیا در رؤیاهایتان، سبکبالی و لذت پرواز روح را احساس کرده اید؟
عرفه، رؤیایی است که به حقیقت می پیوندد . . .
.
.
.
روز عرفه، بر عارفان حق، آنان که از خیمه وجود خویش بیرون می آیند
و با آتش شوق و اشتیاق وصال، به دعا و نیایش متوسل می شوند، خجسته باد.
.
.
.
اینک مواقف عرفات است بنگرش
طولش چو عرض جنت و صد عرش اکبرش
جبریل خاطب عرفات است روز حجّ
از صبح تیغ و از جبل الرحمه منبرش . . .
.
.
.
امدم تا عرفه معرفتم کمتر شد
خواستم پاک شوم پست شدم بدتر شد
امدم تا سر کویت به دو عالم ندهم
دادی ام دست خودم کار از این بدتر شد . . .
التماس دعا
.
.
.
چه خوب شد عرفه دلبرم صدایـم کرد
خدا به خاطر ارباب این عطایـم کرد
به دامن جبل الرحمه پا به پای حبیب
به آستان رفیع دعا رهایـم کرد . . .
.
.
.
آه ای خیمه نشین عرفات
وارث خون قتیل العبرات
در کجایی که دلم بی تاب است
تشنه ام وصل تو جانم ناب است
.
.
.
در روز عرفه، دست های خود را به سوی آن بی نیاز بالا می بریم
و پیوسته دعا می کنیم: خدایا! غروب این روز را با غروب گناهانمان یکی گردان . . .
.
.
.
خدایا! آن‌گاه که جان ها و اندیشه ها از نسیم فرح‌بخش نام و یادت سرشار است،
بگذار در برکه عرفه، خود را از زنگار غفلت و معصیت شست‌وشو دهیم . . .
.
.
.
در زلال آفتاب نگاه خداوند، قنوت عشق را عاشقانه به زمزمه می نشینیم،
در روز عرفه که سجاده ای به وسعت هستی گسترده است . . .
.
.
.
تو آنچنانی که من دوست دارم پس مرا آنچنان کن که تو دوست داری !
.
.
.
روز عرفه، روز بی پیرایگی و آراستگی در عرفات خدا
و روز زمزمه رازمندی های حسین و روز برخورد اشک و لبخند است . . .
.
.
.
دل در جوشش ناب عرفه، وضو می گیرد و در صحرای تفتیده عرفات،
جاری می شود. آن جا که ایوان هزار نقش خداشناسی است . . .
.
.
.
روز عرفه ، روز نیایش و روز بارش چشم های خاکیان بر شما آسمانیان مبارک باد
و التماس دعا در لحظات قشنگ خلوتتان . . .
.
.
.
روز عرفه، روزی است که در‌های آسمان را
برای پذیرش تضرع‌های عاشقانه‌ بندگان ذات اقدس الهر می‌گشایند . . .
.
.
.
روز عرفه، روزی است که حق تعالی بندگان خویش را به عبادت
و اطاعت خود دعوت کرده و از آن سوی سفره جود خود را برای آنها گسترانیده است.
.
.
.
روز عرفه، روز رسیدن به غایت آمال عارفان و روز همجواری با عرش الهی است.
این روز فرخنده بر شما مبارک
.
.
.
روز عرفه، روز نیایش پاکان و صالحان با پروردگار جهانیان،
بر شما مؤمن پرهیزکار مبارک باد.
.
.
.
پروردگارا،
می خواهم در ابری ترین لحظه ها فریاد بزنم و از باران عرفه سیراب شوم
.
.
.
عرفه، لبالب از ذکر یا رب یا رب حسین علیه السلام است.
بار الها ما را نیز با معرفت، عاشق حسین کن
.
.
.
عرفه، سکوت ما را ترجمه می کند آن گاه که در دل،
توفان پشیمانی و در سر تمنای آمرزش داریم
.
.
.
روز عرفه، روز نیایش و دعای اهل ذکر،
روز فطرت های پاک و جان های آگاه گرامی باد
.
.
.
روز عرفه، روز نیایش و ذکر و توبه،
بر سالکان منازل ایمان پیروز و مبارک باد
.
.
.
روز عرفه، روز نیایش و بندگی،
بر دل های سعادت خواه و آگاه، مبارک و پیروز باد
.
.
.
روز عرفه، روز نیایش بندگان پاک با خالق بی همتا،
روز بازگشت از خطا و استجابت دعاست
.
.
.
الهی ، آن خواهم که هیچ نخواهم
الهی ، رجب بگذشت و ما از خود نگذشتیم ، تو از ما بگذر
الهی ، به حق خودت حضورم ده و از جمال آفتاب آفرینت نورم ده
الهی راز دل را نهفتن دشوار است و گفتن دشوارتر
الهی ، چون تو حاضری چه جویم ، چون تو ناظری چه گویم
الهی آگر بخواهم شرمسارم ، و اگر نخواهم گرفتار
الهی در بسته نیست، ما دست و پا بسته ایم
.
.
.
تنگ غروب و ساحلِ شور و نوای عرفه
شکسته کشتی دلم به ناله های عرفه
بر پرِ سجاده‌ی دل گره نشسته ، وا نما
ای گل سجاده نشین ، به یک دعای عرفه
به روی خاک بسته ام تیمم نیایشی
تو را قسم اشارتی بر این گدای عرفه
دخیلِ بندِ خیمه ی عزیزِ آل کوثرم
شفا بده مریض را تو ای شفای عرفه
قسم به جد اطهرت ، قسم به اشک مادرت
به هر نفس بخوانمت ، به نغمه های عرفه
رها نمی کنم تو را ، غریب دشتِ زمزمه
من و غروبِ قسم و تو و خدای عرفه
چه کرده ای تو با دلم در این نسیمِ واپسین ؟
به روضه ای مهار کن تو عقده های عرفه